eerste update vanuit Malawi.
Blijf op de hoogte en volg Tasha
02 Mei 2014 | Malawi, Nsanje
In Lilongwe bij de Korean Garden lodge (dat is waar wij verblijven als we in Lilongwe zijn) hebben we een vrouw ontmoet die Nederlands was en in Malawi woont. Van haar hebben we een nummer gekregen van haar vaste taxi chauffeur en dat was heel fijn want dat betekende dat we voor de reizen die we moesten maken in Lilongwe die taxi chauffeur konden bellen.
Na 1 dag vertraging gehad te hebben zijn we maandag 21 april vertrokken om 7 uur in de ochtend met de bus naar Blantyre. Dit was ongeveer 5 uur reizen maar wel echt een prachtige omgeving met veel groen. Ook zie je langs de weg alles staan wat ze kunnen verkopen zoals zelfgemaakte deuren, banken, stoelen en ook fruit en groente, echt heel veel.
Toen we aankwamen in Blantyre stond Rafaël al te wachten met zijn pick-up truck om ons op te halen. We hebben nog wat boodschappen gedaan voor in Muona omdat je daar niet alles kan kopen en zijn vertrokken naar Muona. De reis van Blantyre naar Muona was ongeveer 4 uurtjes rijden. Als je met de bus gaat vanuit Blantyre is het ongeveer 6 uur rijden. We zaten met zijn 3e achterin de pick-up truck en 2 zaten er voorin. We hebben onderweg omgewisseld omdat iedereen natuurlijk achter in de pick-up wil zitten. De reis naar Muona was ook erg mooi. Het eerste deel reden we over een normale weg. Hier kwamen we erg veel gebergte tegen en ook reden we door de gebergte heen. Toen we door de gebergte heen waren kwamen we op een zandweg die ons leiden naar Muona. Dit is een ingewikkelde en bobbelende weg. Onderweg kwamen we veel mensen tegen die allemaal zwaaien en Azungu zeggen. Dat betekend in het Chichewa blanken.
We kwamen rond een uur of half 6 aan bij ons huisje. We kwamen gelukkig nog net aan in het licht. Rond 6 uur wordt het donker hier. Het huisje is groter dan dat ik had verwacht, wat eigenlijk wel fijn is. Zo heb je genoeg ruimte voor al je spullen.
Die avond werden we meteen uitgenodigd om bij Rafaël te komen eten. Dit was natuurlijk ontzettend lief van hem omdat hij ook al een lange dag achter de rug had. Na het eten zijn we terug gegaan naar ons huisje en hebben we een beetje de tassen uitgepakt. Daarna zijn we maar gaan slapen. De eerste nacht hadden we al een vleermuis in ons huisje en die vloog bijna tegen mij aan. Hier schrok ik van en heb stiekem wel even gegild. Ook hadden we andere beesten zoals spinnen, kakerlakken en muggen. De meesten die in ons huisje waren zijn ondertussen geplet.
De 2 dagen na dat we aangekomen waren hadden we nog rustdagen. Dit was om even een beetje te wennen hier in Muona. Die dagen hebben we ook kennis gemaakt met de kinderen hier. Ze komen al vroeg bij je huisje maar je bent hier ook wel vroeg wakker omdat het al vroeg licht is. We hebben in die 2 dagen af en toe met de kinderen gespeeld. Ook zijn we naar de markt geweest dat hier dicht bij zit. Hier kunnen we de standaard dingen kopen zoals brood, fruit, eieren, groente, aardappelen en eigenlijk nog veel meer. Op de markt wordt je als 5 blanken meiden wel echt aangekeken en veel mensen beginnen te zwaaien.
Het weer hier is wel echt warm. Soms loopt de temperatuur op tot 40 graden en dat is wel echt warm zelfs voor de periode hier. Maar helaas ben ik nog niet veel bruiner geworden. Ook hebben we niet altijd water en hebben we emmers water klaar staan voor het douchen en afwassen. Het is wel even wennen dat er niet altijd water is wanneer je het wil maar eigenlijk wordt het daarna ook wel een gewoonte om altijd die emmers water te vullen. Ook hebben we soms geen stroom. Dit is nog niet zo veel voorgekomen gelukkig want het is geen pretje om in het donker te zitten. Dit hebben we 1 keer meegemaakt en zaten we met kaarsen en zaklampen op de bank en hebben maar even gekaart met zijn allen. Helaas regende en waaide het toen ook erg hard en dat hoor je echt heel goed op het dak vallen. Dit was niet heel prettig en stiekem ook wel een beetje eng als je in het donker zit. Voor de rest kan je dan ook niet koken en douchen. Het is gewoon even afwachten wanneer je weer stroom krijgt. Gelukkig voor ons hadden we denk ik ongeveer 2 uur geen stroom en konden we rond een uur of 7 alsnog beginnen met koken.
Op de donderdag begon onze stage in het Trinity Hospital. Het begon om half 8 met de overdracht van de nachtdienst. Daarna hebben wij nog een rondleiding gehad door het hele ziekenhuis en hebben we nog wat dingen besproken onder andere de verwachtingen. Toen werden we naar onze afdeling begeleid waar we de eerste anderhalve week stage liepen. Dit was de male en female ward. De vrouwen afdeling is rustiger dan de mannen afdeling. Hier liggen vaak mensen met Malaria, hiv of infecties die behandelt moeten worden maar ook zie je hele andere dingen zoals iemand die door een krokodil is gebeten en zijn arm is kwijtgeraakt. Ook iemand met een tractie, dat is dat ze de botten van elkaar worden getrokken zodat het weer goed kan groeien en nog veel meer andere operaties.
De eerste dagen in het ziekenhuis was wel even wennen omdat ze hier heel anders te werk gaan dan in Nederland maar het is ook wel interessant waarom hun zo te werk gaan.
Na 2 dagen gewerkt te hebben was het weekend. In dit weekend hebben we nog niet zo heel veel gedaan. We hebben even alle was die we hadden gewassen en zijn naar de markt gegaan voor eten. Voor de rest voor het huisje gezeten, lekker in de zon en even gespeeld met de kinderen.
De maandag na het weekend begon weer een week stage op de mannen en vrouwen afdeling. We beginnen elke dag met een overdracht van de nachtdienst. Daarna gaan we naar de afdeling en doen we de controles. Dan is het nog even wachten en lopen we mee met de artsenvisite. Soms kunnen we hier niet zo veel uit op maken maar vaak leggen ze het daarna in het Engels uit wat ze doen. Ook spreken niet alle patiënten en familie Engels en is het een beetje met handen en voeten uitleggen wat je komt doen. Waar ze dan weer geen moeite mee hebben is mijn naam uitspreken. Ik hoor de hele dag door mijn naam en denk dat het halve ziekenhuis sowieso nu al mijn naam weet. Ook krijg ik regelmatig high fives als ze mijn naam zeggen. Dit is eigenlijk wel grappig aangezien in Nederland mijn naam soms verkeerd wordt uitgesproken en hier doen ze het in één keer goed.
Ik heb al een aantal dingen gezien in het ziekenhuis en ook al een aantal dingen gedaan. Zo hebben we een bloedtransfusie gezien, deze wordt hier wel anders uitgevoerd dan in Nederland, ook zie je dat veel mensen worden katheteriseert en er komen mensen die medicatie injectie nodig hebben. Deze maak je dan klaar en geef je de injecties.
We kregen ook te horen dat als er een operatie plaats vond op de afdeling waar je staat, dat we dan mee mochten kijken. Dit hebben we gevraagd op de afdeling of er een operatie plaats vond en kregen te horen dat er op dinsdag een buikhernia repair plaats vond bij een man. Aangezien Maartje en ik die week op de mannen afdeling stonden mochten wij meekijken. Dit vonden wij wel echt heel leuk en waren erg enthousiast hierover. We moesten voor die operatie eigenlijk nog wat dingen regelen maar dat bleek al gedaan te zijn. Wel hebben we uitleg gekregen wat we dan allemaal moesten doen dus dat was ook wel leerzaam. De hele dag hebben we het hier overgehad. Ook kregen we te horen dat we een keer naar de outreach mochten gaan. Dat is dat je naar een bepaalde plek gaat dat te ver van het ziekenhuis ligt en dan ga je daar een voorlichting geven, vaccineren en kinderen wegen. Ons werd verteld dat we daar woensdag al naar toe mochten gaan maar de volgende dag hoorde we dat, dat niet zo was. Helaas want hier was ik wel enthousiast over en vond ik het wel jammer dat het niet door ging. Maar als het goed is gaan we nu volgende week woensdag. Hier ben ik wel blij mee.
De volgende dag was het dan zo ver. We kregen de operatie te zien. We kwamen normale tijd op het werk en gingen naar de afdeling. Hier bleek dat onze patiënt zijn medicatie tegen een verhoogde bloeddruk niet had ingenomen. Toch zijn we toen met de patiënt naar de operatie kamer gegaan. Omdat wij mee mochten kijken moesten wij ons omkleden en schone pakken aan trekken. Eenmaal in de operatie kamer kwam de operatie wel heel dichtbij, en aangezien dit de eerste keer was voor mij dat ik met een operatie mee mocht kijken vond ik het wel spannend. Er waren ook andere studenten uit Malawi die stage liepen op de operatie kamer, hierdoor was het erg druk in de kamer. Je had al 6 man aan vast personeel die mee deed aan de operatie en dan ook nog 6 studenten die mee gingen kijken. Jammer genoeg was de bloeddruk van de patiënt te hoog en ging de operatie niet door. Dit was wel echt jammer aangezien ik hier erg naar had uitgekeken. Eenmaal terug op de afdeling kregen we te horen dat de operatie verzet werd naar de donderdag. De volgende dag gingen we gewoon weer verder met de dagelijkse dingen. Medicatie klaarmaken, medicatie geven, de vitale functies controleren en rondes meelopen met de arts. In de middag kregen we te horen dat de operatie van de buikhernia verzet was naar woensdag (30-4) en dat wij mee mochten kijken. Ik was hier echt heel blij mee en Maartje en ik zijn naar het huisje gerend voor de schone pakken. Helemaal buiten adem kwamen we aan bij de operatie kamer. Hier hebben we ons snel omgekleed, mondkapje en haarnetje opgedaan en daar stonden we in de operatie kamer. Dit keer was het een stuk rustiger in de operatie kamer want er waren geen andere studenten. De operatie duurde ongeveer 1 uurtje en was interessant om naar te kijken. Wel was het dat de patiënt in het begin niet zo goed verdoofd was want hij begon zijn benen te bewegen terwijl dit eigenlijk niet mogelijk was. Dit werd vrij snel opgelost maar toch was het wel even schrikken want dat verwacht je niet tijdens je operatie. Ik vond het heel interessant om naar een operatie te kijken. We kregen ook uitleg tijdens de operatie wat ze nou precies aan het doen waren en dat was wel fijn want zo begrepen wij er ook meer van. Tijdens de operatie waren de mensen wel allemaal heel aardig. Ze vroegen ook aan ons of we het vol konden houden en niet licht in ons hoofd werden. Gelukkig konden wij het goed volhouden. Ik denk dat in Nederland de operatie wel heel anders is want hier hebben ze muziek op staan en zingen gewoon mee met de muziek. Dat was eigenlijk wel heel leuk om te zien want dat verwacht je niet tijdens een operatie. Toen de operatie klaar was zijn we met de patiënt terug gegaan naar de afdeling. Hier hebben wij de zorg en de controles op ons genomen zodat wij wisten dat het goed kwam met de patiënt.
Hier het ziekenhuis is wel heel anders dan in Nederland. Hier in het ziekenhuis mag je mee denken met de diagnose. Ze vragen aan je van wat denk jij dat het is als de diagnose nog niet met zekerheid gesteld is. Dat is leuk om te doen en je gaat er dan ook meer over nadenken.
De donderdag waren wij vrij vanwege een feestdag. Rafaël kwam langs om met ons een stukje te gaan wandelen. Dat zagen wij wel zitten aangezien we niet zo veel te doen hadden. We zijn een stukje berg opgelopen wat eigenlijk achter ons huisje zit. Hier kwamen ook allemaal andere huisjes tegen en het uitzicht was echt heel mooi. Je zag veel bos en in de verte zag je bergen en een rivier. Tussen de bomen door zag je allemaal andere huizen staan en je hoorde de kinderen allemaal roepen. Je kan het bijna niet geloven dat dat allemaal eigenlijk achter je huisje zit.
Het leven hier is wel een stuk rustiger dan in Nederland. Vanwege het warme weer doe je de hele dag eigenlijk niet zo veel als je vrij bent. Maar toch vermaak je je wel. Je bent vaak bezig met het eten en of je nog wel genoeg hebt en wat we willen maken voor het avondeten. Als we niet genoeg hadden gaan we vaak nog even naar de markt. We koken elke avond zelf. Dit doen Yoni en ik vaak. We hebben laatst een lokaal gerecht gemaakt namelijk Nsima. Dit was stiekem aardig goed gelukt voor de eerste keer. We hebben wel vaak uitleg gehad over hoe je het moest maken en hebben het toen maar gemaakt. Het zag er wel redelijk goed uit. Ben er best trots op.
Dit weekend zijn we voor de eerste keer met de bus naar Blantyre gegaan. Deze vertrok om 5 uur ’s ochtends. Dit was wel echt vroeg. De bus zit ook wel echt heel vol en het eerste deel rijd je over een bobbelende zandweg. Maar eigenlijk is dat ook wel weer leuk want dat zijn de echte bussen van Afrika. Dat is wat je verwacht. In de bus staan en zitten de mensen dicht op elkaar en nemen gewoon levende kippen mee de bus in. Dat was wel even raar omdat je dat niet in Nederland zien. Maar we zijn veilig aangekomen bij Doogles, dat is de lodge waar wij verblijven. Deze ziet er goed uit.
Deze week was de laatste week op de man en vrouwen afdeling en Maartje en ik gaan maandag beginnen op de kinderafdeling. Ik heb hier echt heel veel zin in en ben ook echt benieuwd wat we allemaal tegen komen. Op de kinderafdeling lopen wij 2 weken.
xlieffsss Tasha.
-
02 Mei 2014 - 21:32
Ingrid:
Hoi Tasha!
Wat een mooi en prachtig verhaal van hoe je het daar ervaart! Fijn dat de reis ondanks alle vertragingen van back packs en zo... goed is verlopen.
Gaaf dat je al een operatie hebt mogen meemaken en dat je dan zorg nog voor die man hebt.
Ik zag het zo voor me... van die vleermuis...hihi....gelukkig is hij niet in je lange haren gaan zitten.
Spannend vanaf volgende week de kinderafdeling. Benieuwd hoe je dat ervaart en wat en welke zaken je daar tegen komt.
Tot je volgende reisverslag... en veel succes op de kinderafdeling.
Liefs Ingrid xx -
02 Mei 2014 - 22:03
Lisanne :
Hee tassie!
Super leuk om te horen dat het goed gaat daar! Heel veel stage plezier en succes toegewenst!
Groetjes daar
X liefs lisanne -
02 Mei 2014 - 22:37
Sanne:
Hihi tas, meer ruimte om aaaall je spullen kwijt te kunnen!
Ben blij dat het goed met je gaat :)
En, heel goed van je dat je nieuwe dingen gaat eten! haha
Succes op de kinderafdeling lieverd!
Dikke kus Sanne xxxxx -
03 Mei 2014 - 08:54
Sandra:
Hoi,
Wat leuk om je verhaal zo te lezen. Ik ben een collega van je moeder en ik heb een oom die in malawi woont. Grappig om ze jouw eerste kennismaking met Malawi te lezen, voor mij was die ook zo toen we daar waren.
Succes met je stage, en vooral genieten van een super andere maar mooie cultuur en natuur.
Groetjes
Sandra -
03 Mei 2014 - 11:36
Bert:
SUPER MEISJE, WE ZIJN HEEL BLIJ MET JE BANK. :-)
Geweldig wat je allemaal al meemaakt. -
03 Mei 2014 - 12:02
Opa En Oma Lowiessen:
Hallo Tasha,
Wat knap van je om zo`n geweldig verslag van je belevenissen in het verre Afrika op te stellen. Wat een geweldige ervaringen maak je daar in Malawi mee.
En we zijn enorm trots op jullie meiden , Het is zeer leerzaam vooral als je `n eerste operatie mee mag maken.
Verder wensen we jullie een leuke stage, (volgens het verslag lukt dit wel) blijf gezond en maak ook een beetje plezier.
Groetjes,
Oma en Oma -
03 Mei 2014 - 19:12
Karlijn:
Hee Lieverd,
Fijn om te lezen dat het goed met je gaat, je hebt een leuk verhaal geschreven! Ondanks het daar allemaal anders is en dingen ook anders gaan dan dat je eigenlijk verwacht had, vind ik het ontzettend dapper en knap hoe je er mee omgaat. Zeker de omstandigheden binnen het ziekenhuis, dat is toch heel anders dan hier. Maar daar leer je ook weer van, zo krijg je ook weer andere kijk op het werkveld.
En wat goed dat je al gekookt hebt en het ook nog eens goed gelukt is! Haha you go girl!
Wij wachten weer op een nieuwe update van je, maar voor nu, heel veel succes op de kinderafdeling.
Dikke kus en veel liefs! -
04 Mei 2014 - 13:59
Anita:
Hoi meisje,
Ik ben super trots op je dat je dit doet!
Ik moest wel lachen om dat verhaal van die vleermuis en dat je "stiekem "wel hebt gegild...denk dat ze je daar willen houden als alarmsysteem :) Geen wonder dat iedereen nu al weet wie je bent.
Erg leuk om je verslag te lezen en dat je in zo'n korte tijd al ontzettend veel verschillen ziet en dingen meemaakt...zo te zien heb je het prima naar je zin.
Beetje jammer dat nu de bus naar Blantyre kapot is en je een nachtje langer daar moet blijven. Je had je zo verheugd om morgen op de kinderafdeling stage te lopen....Hopelijk is de bus morgen gemaakt en kun je terug naar Muona.
Geniet nog even van je extra vrije dagje.
Ik kijk nu al uit naar je volgende verslag.
Heel veel liefs en kusjes
mama
xxxxxx
-
05 Mei 2014 - 11:31
Merel:
Tasssiee!
Wauwie, wat klinkt het gaaf daar! Stiekem echt jaloers op jou! Maar ook zeker trots op jou joh!
Knap wat je allemaal daar doet. (:
Trouwens, wel grappig dat ze in Malawi blanke mensen Azungu noemen. In Zambia noemde ze mij Muzungu. Lijkt toch beetje op elkaar.
Nou, heel veel succes op de kinderafdeling en ik ben benieuwd naar je volgende verslagje!
Knufffelss,
Merel
-
05 Mei 2014 - 22:25
Els:
Tasha,
Leuk om je blog te lezen, en goed te om te lezen dat je het naar je zin hebt en dat het niet tegen valt.
Gewoon geen stroom dan later of of anders eten, geen water dan uit de voorraad die klaar staat, hup improviseren noemen ze dat en aanpassen. Maar je moet dat ook kunnen.
Hoe is het met de olifanten, al gezien??????
Tasha, kijk al weer uit naar je volgende blog.
Hou je taai,
groetjes Els en (Theo(die ook leest wat je schrijft) en Koen,)
Doei xxx -
06 Mei 2014 - 13:45
Brigit:
Hoi Meis,
Erg leuk om je verslag te lezen, fijn om te weten dat het goed met je gaat en dat je het (tot nu toe) erg leuk en leerzaam vind.
Ben benieuwd wat je nog allemaal mee gaat maken wat betreft vleermuizen enzo, hoop dat het mee valt!!
Hoorde van je moeder dat je de pennen hebt meegenomen, hoop dat ze het leuk vinden om ze te krijgen.
Iedereen op Overmars is benieuwd hoe het met je gaat dus heb ik het verslag uitgeprint en in een map gedaan zodat iedereen die het wil het kan lezen.
Hoop dat je dat goed vind heb het wel niet aan je gevraagd!!
geniet nog van
groetjes xx Brigit -
12 Mei 2014 - 14:36
Bets Jongbloed:
Hoi Tasha,
Hoe gaat het daar ver weg van ons,
Jou Opa en Oma waren zondag 11-5-hier in wijchen.
Jou Opa was zo trots op jou dat hij bij mij op de computer alles
heeft laten zien wat jij in jou verslag geschreven hebt.
En al jou foto's heeft laten zien.
Wat spannend allemaal een echte operatie meemaken
was dat niet eng.en dan ook nog een vleermuis in je huisje.
Tasha,we houden alles bij wat je nog schrijft
en hopen dat het allemaal goed blijft gaan.
Heel veel succes met je stage.geniet ervan
Lieve Groetjes van Ruud en Bets
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley